از اوایل دوران مدرن، سپ‌پوکو نه‌تنها به عنوان روشی برای خودکشی بلکه برای مجازات اعدام نیز مورد استفاده قرار گرفت، و در بعضی موارد دستور مرگ توسط استاد خویش برای جبران بدرفتاری صادر می‌شد، و از این جهات بود که سپ‌پوکو به عنوان راهی افتخار‌آمیز برای مرگ در نظرها ثبت شد (در مقابل گردن‌زنی‌ و به صلیب کشیدن که مجازات‌هایی ننگین و شرم‌آور بودند که برازنده و شایسته‌ی اعضای سامورایی‌ها نبود). سپ‌پوکو به عنوان روشی برای مجازات در سال 1873 لغو شد، و از آن زمان تا حالا مجازات اعدام در ژاپن به شکل حلق‌آویز انجام می‌شود. 

ادامه مطلب

نقاشی ژاپنی در دوران امروز بیشتر از قبل مورد توجه عموم قرار گرفت. پس از دهه‌ی 1870، هنرهای ژاپنی و به ویژه اوکیوئه در بسیاری از کشورهای اروپایی متداول شد و «ژاپنیسم» گشایشی برجسته و والا یافت. توسط ژاپنیسم، اوکیوئه تاثیرات بنیادین بر بسیاری از هنرمندان غربی گذاشت.

ادامه مطلب

مکتب کانو هویت یافته از بزرگ‌ترین gaha (گروهی از نقاشان) در تاریخ هنر ژاپن است، که برای 400 سال از میانه‌ی دوره‌ی موروماچی (قرن 15) تا انتهای دوره‌ی ادو (قرن 19) فعال بودند و به عنوان یک گروه از نقاشان خِبره که به شکلی جامع بر دنیای هنر تسلط داشتند، شناخته می‌شوند.

ادامه مطلب

اماکیمونو طومار مصوری است که متشکل از مجموعه‌ای از صحنه‌هاست که به صورت افقی در کنار هم متصل شده‌اند. اولین اماکیمونوها در دوره‌ی نارا تولید شدند و تا دوره‌ی کاماکورا که اماکیمونو شکوفا شد ادامه یافتند. اماکیمونو ماده‌ای بصری برای دستیابی به اسناد فولکلور ژاپن است که بازتاب وقایع روزمره و فرهنگ آن روزهاست. چندی از مهم‌ترین طومارهای مصور را می‌توانید در تصاویر ببینید و ورق بزنید که باارزش‌ترین آثار هنری زمانه‌‌ی خود هستند.

ادامه مطلب

در توسعه و گسترش طولانی‌مدت نقاشی ژاپنی، فرهنگ و شیوه‌های چینی تاثیر بسزایی داشته، مانند نقاشی بودایی، سیاه‌قلم از مناظر و هنر خوش‌نویسی. نقاشی ژاپنی آن‌ها را جذب و تلخیص کرده تا یک سبک تماما اصیل ژاپنی خلق شود. از اواخر قرن شانزدهم به بعد، نقاشی و زیبایی‌شناسی منحصربه‌فرد ژاپنی به کشورهای اروپایی وارد شد و بسیاری از هنرمندان غربی تحت تاثیر آن‌ها قرار گرفتند.

ادامه مطلب