مکتب کانو هویت یافته از بزرگترین gaha (گروهی از نقاشان) در تاریخ هنر ژاپن است، که برای 400 سال از میانهی دورهی موروماچی (قرن 15) تا انتهای دورهی ادو (قرن 19) فعال بودند و به عنوان یک گروه از نقاشان خِبره که به شکلی جامع بر دنیای هنر تسلط داشتند، شناخته میشوند.