اوسامو دازای نویسنده‌ای بود که سراسر زندگی و ادبیاتش را با احساس گناه، شکست و همدلی با ضعیفان گذراند. او در آثارش از پشت پرده‌ی خجلت و بی‌پناهی سخن می‌گفت، صدای بازندگان را بازتاب می‌داد و سرانجام نیز مرگی تراژیک را در آغوش گرفت، بی‌آنکه هرگز به رستگاری دل ببندد.

ادامه مطلب