«اگر قدرت‌تان را از خانواده‌تان به ارث برده‌اید، در هر مسیر دیگری که انتخاب می‌کنید، دست به یک دستاورد محکم بزنید تا مورد احترام قرار بگیرید.» - سانشو
در حالی که راه جنگ، مسیر و تمرکز اصلی سامورایی‌ها بود، آنها از بسیاری از مسیرهای دیگر نیز پیروی می‌کردند: برخی از آنها اخترشناس و ستاره‌شناس بودند؛ برخی پزشک، حتی برخی از آنها از روش پزشکی اروپایی پیروی می‌کردند و برخی دیگر زبان‌های خارجی می‌خواندند تا بتوانند با تجار و بازرگانان ژاپن معامله کنند. به همین ترتیب، در جنگ، برخی از سامورایی‌ها استاد راه نیزه بودند، برخی استاد شمشیر و برخی دیگر استاد عبور از رودخانه یا جاسوسی. علاوه بر این، مسیرهای ثانویه‌ای نیز وجود داشت که درگیر آنها هم بودند، مانند راه چای، راه قلم و راه ذن.
همانطور که در زبان ژاپنی دیده‌ایم، منشأ ایدوگرام راه، یک شخص در حال قدم زدن در یک مسیر مارپیچ را نشان می‌دهد، به این معنی که هر انسان باید راه خود را به مقصد پیدا کند. چالش شما این است که مسیر خود را انتخاب کنید و در این مسیر، محدودیت‌های خود را در حالی که میراثتان را در جهان می‌سازید و از زنجیر اسارت آزاد می‌شوید، به رسمیت بشناسید.
بخش اول چگونه سامورایی مدرن باشیم: باورها و رفتارها را بخوانید.
راه خودت را پیدا کن
یافتن مسیر خود در زندگی امری ضروری است؛ و نه فقط پیروی از آنچه فکر می‌کنید باید انجام دهید یا انتظار دارید که انجام دهید. به دام این اندیشه که پیروی از راه سامورایی فقط در مورد اتخاذ یک رویکرد کاملاً نظامی است، نیفتید، اگرچه سلاح و استراتژی ابزار مهم شما در این مسیر هستند. سامورایی‌ها حرفه‌های زیادی را مطالعه کرده و می‌آموختند؛ از پزشکی تا ریاضیات تا زبان تا ستاره‌ها. در هر صورت هدف سامورایی مدرن تکرار سبک زندگی سامورایی‌های قدیمی نیست، بلکه استفاده از سیستم‌های آنها به عنوان چراغی برای مسیر است.
در نهایت، در حالی که ممکن است روح یک سامورایی مدرن را تجسم کنید، اما یک سامورایی واقعی نیستید که بر اساس دستورات یک دایمیو عمل می‌کند. این به معنای آن است که شما باید مسیری را انتخاب کنید که برای این زمانه و مقتضیات آن مناسب باشد، سپس سوار بر آن شده و با سخت کار کردن و تحقیقات در آن موضوع برتری یابید.
هیچ کس دیگری نمی‌تواند مسیر شما را تعیین کند؛ فقط شما می‌دانید و می‌توانید. برای انتخاب مسیر خود، باید چیزی را که به آن علاقه دارید پیدا کنید و در آن موضوع به تخصص دست یابید؛ با در نظر گرفتن اهداف و انتظاراتی مانند امرار معاش از آن یا حداقل تبدیل آن به یک ویژگی مهم که کیفیت زندگی شما را ارتقا می‌بخشد. به آنچه که بیش از همه چیز دوست دارید فکر کنید، اما در مورد توانایی خود واقع‌بین باشید و به یاد داشته باشید که موفقیت نتیجه‌ی ترکیبی از عشق، توانایی، سخت‌کوشی و تعهد است. با همه‌ی اینها، می‌توانید استاد شوید.
در فرهنگ مدرن ما که آغشته از حواس‌پرتی است، از وسوسه‌های دم‌دستی دوری کنید و راهی را که منجر به تسلط بر آن می‌شود، بسازید. صرف نظر از اینکه آن موضوع چیست؛ هنرهای رزمی، مراسم چای، مجسمه‌سازی، طراحی، نقاشی، ریاضیات، نوشتن، چوب‌بری یا هر چیز دیگری که نظر شما را بیشتر به خودتان جلب می‌کند. صرف نظر از اینکه موضوع انتخابی شما چیست، خود را به آن بسپارید. از ژاپنی‌ها که مشهور به تسلط بر حرفه و جدی گرفتن شغل خود هستند، پیروی کنید.
درس سی و پنجم: به صورت مرتب، در حرفه‌ی خود تمرین و تفحص کنید.
«اگر با شتاب و عجله تمرین کنید، به هیج جا نمی‌رسید.» - کتاب سامورایی
پس از انتخاب مسیر خود، زمان را به تمرین در حرفه‌ی خود اختصاص دهید تا مهارت‌هایتان را ارتقا داده و به‌روز بمانید، اما مهم‌ترین نکته این است که آن را رها نکنید. اگر این راه نیاز به تجهیزات دارد، آنها را از انبار خارج کرده و استفاده کنید. اگر در حال مطالعه‌ی یک موضوع هستید، مفاهیم را آموخته و آنها را در زندگی عملی به کار بگیرید. سعی کنید این کار را هر روز انجام دهید.
چیکاماتسو شینگنوری هم استاد جنگ بود و هم استاد چای. هر صبح، بدون هیچ استثنایی، دست به دعا می‌برد و سپس جنبه‌های رزمی خود را پرورش می‌داد. پس از اتمام روال تمرین روزانه در راه جنگجو، به خانه‌های مخصوص چای می‌رفت تا حرفه و هنر چای را بیاموزد و تمرین کند. تا اینکه او استاد بزرگی در هر دو زمینه‌ی راه جنگ و راه چای شد.
درس سی و ششم: راه تحصیل را شروع و ادامه بده.
واژه‌ی ريو (ryu) در زبان ژاپنی اغلب به عنوان «مدرسه» یا «سنّت» ترجمه می‌شود. این اصطلاح به گروهی از افراد اشاره دارد که مجموعه‌ای از تعالیم را در مورد یک موضوع خاص با هدف زنده نگه داشتن هنر و حرفه‌ی خود حفظ می‌کنند و وضعیت آنها توسط سلسله مراتب داخلی تعیین می‌شود. شاخه‌های جداگانه‌ی یک ريو (ryu) را کان (kan) یا خانه‌ها می‌نامند. ایدئوگرام ريو (ryu) بر اساس ایدئوگرام آب است و به معنای «سنّت جاری» است، در حالی که ایدئوگرام کان (kan) بر اساس یک خانه یا ساختمان است و به معنای «محل» در این زمینه است؛ مراقب باشید که آنها را اشتباه نگیرید.
نام‌های مدارس یا سیستم‌های ژاپنی پسوند «ریو» را دارند. سامورایی‌هایی که می‌خواستند مهارت‌های خود را حفظ کنند، یا به یک مدرسه‌ی موجود با برنامه‌ی درسی کامل می‌پیوستند، یا خودشان مدرسه‌ا‌ی را با جمع‌آوری همه‌ی تعالیم مربوط به اهداف خود تاسیس می‌کردند.
این رویکرد دوم با هاجیهارا جوزو (Hagihara Juzo) تجسم یافته؛ یک سامورایی از اواسط قرن 1600 که هدف خونخواهی‌های آن دوره بود و در نتیجه، پس از تحصیل با بسیاری از استادان، مدرسه‌ی خود را تاسیس کرد. او مدرسه‌ی خود را موبیوشی ريو (Mubyoshi-Ryu) نامید؛ سنتی که هیچ شکافی ندارد. موبیوشی (Mubyoshi) یک راه شاعرانه برای گفتن این است که هیچ فاصله‌ای بین زمانی که یک نفر کف می‌زند و صدایی که از آن خارج می‌شود، وجود ندارد؛ به این معنی که مدرسه‌ی او هیچ نقطه ضعفی برای سوء استفاده‌ی دشمن ندارد. تعالیم هاجیهارا جوزو و موبیوشی ريو (Mubyoshi-Ryu) در کتاب «مکتب سامورایی گمشده» (The Lost Samurai School) جمع‌آوری شده‌اند.
بخش دوم چگونه سامورایی مدرن باشیم: سبک زندگی سامورایی را بخوانید.
درباره‌ی هنر مطالعه
فرهنگ سامورایی میراث ادبی عظیمی را به تاریخ یادگار داده است، از شعرهای حماسی مانند تایهیکی (Taiheiki) در قرن 14 تا تعداد بی‌شماری از اسناد در مورد هنرهای مختلف. آنچه که بیشتر این نوشته‌ها را به هم متصل می‌کند این است که آنها با تفسیرها همراه هستند. سامورایی‌ها نسل به نسل موضوعات مختلف را مطالعه کرده و به تفسیر آنها می‌پرداختند. برای مثال، از تاریخ تایهیکی تعداد زیادی نسخه با افزودنی‌ها و تغییرات مختلف وجود دارد. کل مدارس نظامی ژاپن در واقع با مطالعه‌ی این کتاب بود که پا به جهان می‌گذاشتند.
مردم اغلب تفاوت بین مطالعه و خواندن را اشتباه می‌فهمند. این که فقط نوشته‌ای را بخوانید یک چیز است و این که آن را مطالعه و تجزیه و تحلیل کنید و سپس مقاله‌هایی در مورد مفاهیم گسترده‌ی آن بنویسید، کاملاً چیز دیگری است. برای مطالعه‌ی صحیح، شما نیاز دارید که یک موضوع را به بخش‌های کوچکتر تقسیم کرده و به درونی کردن آن تا زمانی که سیستم را به طور کامل درک کرده، بپردازید. هنگامی که ما صرفاً متنی را می‌خوانیم، ممکن است اطلاعات آن فراموش شود یا فقط مقدار محدودی از آن در حافظه‌ی ما باقی بماند. هنگامی که سامورایی‌ها با متونی مانند تایهیکی درگیر می‌شدند، آنها را به قصد پیشرفت و نه صرفاً لذت، می‌خواندند.
درس سی و هفتم: کتابخانه‌ای پر از کتاب برای مطالعات خود تهیه کنید.
خانه‌های سامورایی مجموعه‌ای از کتاب‌ها را در اختیار داشتند، مانند کتابخانه‌ی شخصی عظیم خانواده‌ی تأثیرگذار کیشو توکوگاوا (Kishu-Tokugawa) که اکنون در کتابخانه‌ی دانشگاه توکیو نگهداری می‌شود. پیشنهاد می‌کنیم شما نیز مجموعه‌ای از کتاب‌ها را جمع‌آوری کنید که به موضوع انتخابی شما و موضوعات مرتبط به حرفه و هنرتان ارتباط دارد و به شما در پیشرفت در هر زمینه‌ای کمک می‌کند.
در حالی که در راه سامورایی قدم گذاشته‌اید، به محض آنکه مطالعه‌ی کتابی را به آخر رساندید، کتاب دیگری را آغاز کنید. اجازه ندهید در عادت‌های مطالعاتی‌تان وقفه‌‌های طولانی ایجاد شود. به هر حال به قصد لذت بخوانید، اما کتاب‌هایی داشته باشید که شما را به تجزیه و تحلیل وادار کنند و ذهنتان را از حالت تنبلی برهانند. این رویکرد به مرور، ذهن شما را برای مطالعه و درک مطالب آماده‌تر می‌کند.
مطالعه‌ی صرف به قصد لذت به این معنی است که هر کتابی را که می‌خواهید انتخاب کنید، سپس از آن لذت ببرید و بدون فکر بیشتر آن را دور بیندازید. با این حال، خواندن برای پیشرفت به این معنی است که در مورد کتاب‌هایی که می‌خوانید، نویسندگان موردعلاقهی شما و ناشران کتاب‌ها، گزینش‌گر باشید. هنگامی که به قصد پیشرفت می‌خوانید، منابعی را که نویسنده استفاده می‌کند و اعتبار کار او را فراتر از آن کتاب بررسی کنید. کتاب‌هایی که مطالعه می‌کنید باید حاوی علامت‌ها، هایلایت‌ها، یادداشت‌ها و نشانگرها باشد، با صفحاتی که سرشار از نکات آموزنده هستند.
درس سی و هشتم: داستان‌های کهن درباره‌ی جنگ و حماسه‌های مربوط به جنگ را بخوان.
«اگر شما صادقانه از جنگجویانی که در قربانی کردن جان خود تردید نکردند، ستایش کنید، مردم فکر خواهند کرد که شما نیز باید به طور برجسته مبارزه کنید. برای یک سامورایی این مطلوب است که با دیگران در مورد انواع مختلف دستاوردها در جنگ صحبت کند.» - کتاب سامورایی
سامورایی‌های جوان با داستان‌های کهن از قهرمانان گذشته تربیت می‌شدند تا شجاعت را در آنها پرورش دهند. حتی در بزرگسالی، خواندن داستان‌های کهن جنگجویان قدیمی برای حفظ میل و ذهنیت مورد نیاز یک جنگجو مفید است. بنابراین، در حالی که در راه سامورایی هستید، به جمع‌آوری و خواندن داستان‌های حماسی جنگی و شعرهای موجود بپردازید. برخی از داستان‌هایی که توسط سامورایی‌ها خوانده می‌شد، اکنون به چند زبان ترجمه شده و در دسترس هستند. هر کشور در جهان سنت‌های جنگی مخصوص خود را دارد، بنابراین آنها را پیدا کنید و مطالعه کنید. مهم نیست که این داستان‌ها افسانه، واقعیت تاریخی یا داستانی هستند؛ هدف این است که شما را با داستان‌های شجاعت و افتخار الهام بخشد و تجزیه و تحلیل تاکتیکی شما را برای حفظ هوشیاری‌تان ارتقا دهد.
درس سی و نهم: برای خود دفترچه یادداشت تهیه کنید.
در حالی که به مطالعه‌ی موضوعات موردعلاقهی خود می‌پردازید، ایده‌ی خوبی است که اطلاعات را به طور سیستماتیک تجزیه و تحلیل کنید و نکات مربوطه را یادداشت کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا مکتبی را که به آن پیوسته‌اید یا سیستم شخصی خود را بهتر درک کنید. یک قفسه از دفترچه‌های یادداشت تهیه کرده و یافته‌های خود را در آن ثبت کنید.
اگر ممکن است، چندین دفترچه یادداشت با سبک مشابه را به صورت عمده بخرید. سپس هر یک را به یک حوزه‌ی خاص از مطالعات خود اختصاص دهید. به این ترتیب مجموعه‌ای از نکات را جمع‌آوری می‌کنید که روی قفسه‌ی شما بسیار جذاب به نظر می‌رسد و دسترسی به آنها برای شما آسان است.
بخش سوم چگونه سامورایی مدرن باشیم: استراتژی سامورایی در برابر جهان را بخوانید.
درس چهلم: دانش خود را تقویت کنید.
بیشتر سامورایی‌ها آموزه‌های خود را روی کاغذ، در یک اماکیمونو (طومار) یا دنشو (کتاب) ثبت می‌کردند. شما نیز باید کار مشابهی را انجام دهید. پس از مطالعه‌ی هر یک از کتاب‌های خود، اطلاعات مفید را به دفترچه‌های خود منتقل کنید. هدف شما در اینجا این است که درک ظریف و دقیقی از حوزه‌ی مطالعاتی خود به دست آورید. دانش خود را در قالبی قابل دسترس و جذاب که بتوانید به راحتی از آن استفاده کنید و به نسل‌های آینده منتقل کنید، ثبت کنید.
برای هر موضوعی که مطالعه می‌کنید، یک طومار یا کتاب داشته باشید، مانند هنرهای رزمی، سلاح‌ها، جادوها یا تاکتیک‌ها و غیره. قطعاً، باید طومارها یا کتاب‌های ویژه‌ای برای مسیر انتخابی خود ایجاد کنید. به یاد داشته باشید که نام طومار یا کتاب را روی جلد بنویسید تا بتوانید به راحتی جلدی را که به دنبال آن هستید، پیدا کنید.
این طومارها یا کتاب‌ها محصول مطالعه‌ی کامل شما خواهند بود، مجموعه‌ای از اطلاعات تحقیقاتی و پژوهشی شما که با دقت جمع‌آوری شده است. نمادهای هویت شما ممکن است نام شما را در تاریخ ثبت کنند و از طریق مکتب شما منتقل شوند یا به عنوان میراث خانوادگی باقی بمانند، بنابراین آنها را زیبا کنید و در نگهداری آنها کوشا باشید.
هنرهای رزمی
«آن سامورایی‌هایی که در نبرد با نیزه‌ها درگیر می‌شوند، رتبه‌ی پایین‌تری دارند. سامورایی‌های رتبه بالا باید گروه‌های بزرگی از مردم را هدایت کنند، بنابراین مبارزه با نیزه کاری نیست که آنها انجام دهند.» - کتاب سامورایی
برخی از سامورایی‌ها رهبر بودند، برخی متفکر و برخی دیگر مردان عمل. سامورایی‌های رتبه بالا فرماندهی ارتش‌ها را بر عهده داشتند و کنترل کل ایالات را در دست گرفتند - قلمروی آنها سیاسی و تاکتیکی بود - در حالی که سامورایی‌های دیگر با انجام کارهای قهرمانانه در جنگ، شهرت به دست آوردند. بنابراین فکر نکنید که همه‌ی سامورایی‌ها باید بر تمام هنرهای رزمی فیزیکی تسلط پیدا کنند. به هر حال، هنگامی که فراخوانده می‌شدند، مجبور بودند به جنگ بروند.
همه‌ی سامورایی‌ها جنگجویان ماهری در میدان نبرد نبودند، اما آنها درکی اساسی از روش‌های رزمی و نظامی داشتند. مهارت‌های رزمی خاصی وجود دارد که باید حداقل دانش پایه‌ای در مورد آنها داشته باشید، مانند استفاده از شمشیر و نیزه، پرتاب و دفاع از خود، اما اینها نباید تمرکز اصلی شما باشند. ترجیحاً داشتن برخی از توانایی‌ها در هنرهای رزمی اما تمرکز بیشتر بر تفکر نظامی و تاکتیکی برای بهبود خِرد شما، ترجیح دارد. با این حال، بدون هیچ توانایی فیزیکی و دانش هنرهای رزمی، شما کاری از پیش نمی‌برید.
زمینه‌سازی برای هنرهای رزمی
«سامورایی‌ها باید خود را در مبارزه با نیزه و غیره آموزش دهند. به وضوح، مبارزه با نیزه، شمشیرزنی، تیراندازی، سوارکاری و غیره هنرهایی هستند که بدون تلاش نمی‌توان بر آنها تسلط یافت. به هر حال، هنر جنگ، حرفه‌ای است که بدون انجام مداوم آن نمی‌توان بر آن چیره شد.» - کتاب سامورایی
بسیاری از هنرهای رزمی ژاپنی که امروزه تمرین می‌شوند، پس از زمان سامورایی‌ها اختراع شده‌اند یا از آموزه‌های قدیمی‌تر گرفته شده‌اند، اما سپس به شکل متفاوتی بازسازی و مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند. در اصل، هنرهای رزمی ژاپنی خشن و مرگبار بودند و با ترفندهای کثیفی طراحی شده بودند که تنها قصد آن از بین بردن دشمن بود. با این حال، پس از نبرد سکیگاهارا در سال 1600، که قبل از تأسیس شوگون‌سالاری توکوگاوا بود، هنرهای رزمی خود را بیشتر با آموزه‌های ذن هماهنگ کردند و در نتیجه از شکل‌های عملی صرف خارج شده و با آموزه‌های فلسفی درآمیختند.
پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم، هنرهای رزمی سامورایی در نهایت به یک تصویر هنری از هدف اصلی خود تبدیل شدند، با این که جودو و جوجیتسو برزیلی (BJJ) هنوز هم به مهارت‌های واقع‌گرایانه خود چسبیده‌اند. BJJ در واقع یک هنر رزمی ژاپنی است که جودو را با جوجیتسو ترکیب کرده و در برزیل پایه‌گذاری شده است. در حالی که آن هنوز هم جنبه‌هایی از هنرهای رزمی اصلی را حفظ کرده است، اما ضربه‌ها و کار با سلاح را که در شرایط زندگی یا مرگ مورد نیاز است، حذف کرده. بنابراین، هنگامی که هنرهای رزمی سامورایی را مطالعه می‌کنید، آگاه باشید که آنچه امروز به عنوان «هنرهای سامورایی» معرفی می‌شود، بسیار با هدف و توانایی سامورایی‌های واقعی در تاریخ ژاپن متفاوت است.
سلاح پرتابی: آمار زخمی‌های میدان نبرد نشان می‌دهد که بیشتر سامورایی‌ها به دلیل سلاح‌های پرتابی و نه نبرد با شمشیر کشته شده‌اند. تفنگ‌ها، تیرها، سنگ‌ها و تیغه‌های پرتابی مانند شوریکن، همه برای حملات از فاصله استفاده می‌شدند. آموزش خوب و شایسته این است که در تیراندازی (هوجوتسو) کسب مهارت کنید، همچنین در تیراندازی با کمان (کیوجوتسو) و سنگ‌ها و تیغه‌های پرتابی (شوریکنجوتسو).
سلاح تیغه‌دار: اولین سامورایی‌ها احتمالاً از شمشیرهایی با تیغه‌ی مستقیم سبک چینی استفاده می‌کردند، قبل از اینکه شمشیر سامورایی یعنی کاتانا به وجود آید. در حالی که سلاح‌های پرتابی برای ضربه زدن به افراد از فاصله‌ی دور استفاده می‌شد، تیغه‌ها برای نبرد نزدیک استفاده می‌شدند، ابتدا نیزه‌ها، سپس شمشیرها و پس از آن تانتوها. سامورایی قرن 17، هاجیهارا جوزو، آموزش داد که یک مبارز باید فاصله‌ی درست را برای استفاده از هر یک از آنها درک کند و تمرین کند تا با سلاح‌های تیغه‌دار درون و خارج از منطقه‌ی خطر حرکت کند. ناگی‌ناتاجوتسو اصطلاح ژاپنی برای مهارت‌های گلاوی (گلاوی یک تیغه‌ی تک‌لبه‌ای است که به یک چوب متصل شده) است. سوجوتسو اصطلاح ژاپنی برای مهارت‌های نیزه است. کنجوتسو نیز به مهارت‌های شمشیر اشاره دارد.
سلاح‌های سنگین: اگر به دقت به تصاویر اونی‌ها (غول‌های ژاپنی) نگاه کنید، بسیاری از این موجودات افسانه‌ای با یک چوب بلند نشان داده شده‌اند که با آن به مردم ضربه می‌زنند. در نبرد سامورایی، چوب‌ها و باتوم‌های سنگین برای شکست دشمن و زخمی کردن آنها استفاده می‌شد. این سلاح‌های کوبنده می‌توانستند تیغه‌های شمشیر را خرد کنند و حتی زره‌ها را نیز بشکافند.
مهارت‌های اسیر گرفتن: سامورایی‌ها برای اسیر کردن دشمن از طناب‌هایی با قلاب‌های کوچک به همراه حلقه‌ها استفاده می‌کردند. سپس از طناب‌های ضخیم‌تر با گره‌های پیچیده برای بستن دشمن استفاده می‌شد. بستن با طناب‌ها را می‌توان هوجو جوتسو یا توری ناوا جوتسو نامید که ایدئوگرام یکسانی دارند.
مبارزه بدون سلاح: پرت کردن، ضربه زدن، قفل کردن مفصل، خاراندن چشم و خفه کردن مواردِ مبارزه بدون سلاح هستند. سبک‌های مختلفی از مبارزه وجود دارد، اما اثربخشی در اولویت است. سامورایی‌ها همیشه شمشیر واکیزاشی را به عنوان سلاح جانبی خود حمل می‌کردند، که این بدان معنی بود که بیشتر مبارزات بین آنها شامل استفاده از سلاح‌های تیغه‌دار بود. مبارزه با دست و بدون سلاح با استفاده از اصطلاحات مختلفی توصیف شده است، اما در اصل، موارد زیر معنای یکسانی دارند: جوجوتسو اصطلاح ژاپنی برای مهارت‌های انعطاف‌پذیری است؛ یاوارا نام قبلی جوجوتسو است؛ کومیوچی به کشتی‌گیری و ضربه زدن اشاره دارد؛ در حالی که تایجوتسو به معنای مهارت‌های بدنی است.
برخی از افراد تمام عمر خود را به مطالعه‌ی هنرهای رزمی می‌گذرانند: این مسیر را انتخاب کرده‌اند و در آن حرفه‌ای هستند. شما مجبور نیستید با آنها رقابت کنید، اما اگر یک هنر رزمی را مطالعه می‌کنید، مطمئن شوید که آنچه را که مطالعه می‌کنید، بر اساس واقعیت است. یک بدن سالم و قوی بسازید و تلاش کنید تا به سطوح بالایی از مهارت برسید: بهتر است در چند تکنیک خوب باشید تا تلاش کنید تا بر تعداد زیادی از آنها به طور غیر واقع‌گرایانه تسلط یابید. آرمان‌های شخصی شما تعیین می‌کند که چقدر برای آموزش مبارزه انرژی می‌گذارید، زیرا این ممکن است مسیر انتخابی شما نباشد.
بخش چهارم چگونه سامورایی مدرن باشیم: دژ سامورایی را بخوانید.
درس چهل و یکم: کمک‌های اولیه و شیوه‌های استفاده از آن را یاد بگیر.
سامورایی یک جنگجوی مستقل است و بنابراین باید توانایی مراقبت از خود را داشته باشد. این شامل توانایی روشن کردن آتش، خواندن نقشه، سفر در بیابان و مهم‌تر از همه، داشتن دانش کمک‌های اولیه است. در حالی که سامورایی‌ها برای درمان زخم‌های بزرگ به متخصص اردوگاه مراجعه می‌کردند، هر سامورایی یک بسته را در حالی که سفر می‌کرد، کنار خود داشت که شامل آیتم‌های موردنیاز برای متوقف کردن خونریزی و جلوگیری از اثرات بیماری‌های رایج مانند سکته، سوختگی، آب‌باختی، گزش حشرات و زخم‌ها بود.
یک کیت کمک‌های اولیه‌ی اساسی و خوب را با خود حمل کنید و بدانید چگونه با آسیب‌های جزئی و بیماری‌ها برخورد کنید و به طور کلی چگونه سلامتی خود را در هنگام دوری از خانه حفظ کنید.
درس چهل و دوم: به فردی قابل‌توجه بدل شوید.
در ژاپن، امپراتور به عنوان حاکم مشروع سرزمین محسوب می‌شود. با این حال، خانواده‌ی امپراتوری حدود 1000 سال است که هیچ قدرت واقعی ندارد، زیرا سامورایی‌ها زمام امور را به دست گرفته و بر امور کشوری تسلط یافتند. کنترل وظایف شما نیز مشابه همان است، یعنی کنترل موضوعی که انتخاب کرده‌اید.
هدف هر سامورایی این بود که در راس باشد؛ نه لزوما در کل سیستم، زیرا آنها تحت فرماندهی ارباب خود (دایمیو) بودند، بلکه بهترین در گروه اجتماعی خود و در راس امور مربوط به خود.
هنگامی که شما سطح بالایی از دانش در مسیر انتخابی خود و پایه‌ای محکم در طیف وسیعی از موضوعات مرتبط را تثبیت کرده‌اید، آماده هستید تا در جامعه‌ای گسترده‌تر در زمینه‌ی مطالعاتی خود، اعتباری کسب کنید.
هدف اصلی این است که به کسی تبدیل شوید که می‌داند در مورد چه چیزی صحبت می‌کند، به شهرت در تخصص خود برسد و برای سوالات پاسخ‌های قابل دسترسی داشته باشد بدون اینکه به اصول اولیه بی‌توجه باشد. اگر قصد دارید با حرفه و تخصص خود زندگی کنید، به دنبال تبدیل شدن به یک چهره‌ی پیشرو باشید که با اطلاعات و راهنمایی‌های خود به جامعه‌اش خدمت می‌کند.
هنگامی که پایه‌های دانش خود را مستحکم کردید، خود را در جهان به نمایش بگذارید. همیشه حدود 90 درصد از توانایی‌های خود را در معرض عموم قرار دهید و برخی از مهارت‌هایتان را ذخیره نگه دارید. هرگز خود را بیش از حد معرفی نکنید، اما همچنین مهارت‌های خود را به وضوح کم نشان ندهید. آموزه‌های سامورایی می‌گوید که اگر شما مهارت خود را کم نشان دهید، این مانند فروتنی کاذب به نظر می‌رسد که معادل همان خودبزرگ‌نمایی است. در فرهنگ ژاپنی، اعلام حضور خود در جامعه یک عمل متعادل و ظریف است: هرچه یک فرد بیشتر شناخته شود، اما کمتر دیده شود، قدرتمندتر به نظر می‌رسد. مردمی که در مورد شما صحبت می‌کنند، در حالی که شما حریم خصوصی خود را حفظ می‌کنید، مسیر درستی به سوی شهرت است.
نکات عملی برای راه سامورایی که نباید فراموش کنید:
• به عنوان بخشی از پیروی از راه سامورایی، در یک مسیر خاص از دانش یا مهارت تخصص پیدا کنید.
• مسیر خود را به طور منظم تمرین کنید.
• به یک مدرسه یا گروه بپیوندید یا یکی را ایجاد کنید.
• برای پیشرفت مطالعه کنید و کتابخانه‌ای خانوادگی ایجاد کنید.
• داستان‌های جنگی را مطالعه کنید.
• دفترچه‌های یادداشت در مورد موضوع انتخابی خود داشته باشید.
• دانش خود را به صورت طومارها و کتاب‌ها خلاصه کنید.
• پایه‌ای محکم در هنرهای رزمی داشته باشید.
• سلاح‌های خود را بشناسید و بدانید چگونه از آنها استفاده کنید.
• کمک‌های اولیه را مطالعه کنید.
• در زمینه انتخابی خود به یک شخص برجسته تبدیل شوید.
این دستورالعمل‌ها به شما کمک می‌کنند تا در مسیر خود پیشرفت کنید و به یک سامورایی واقعی تبدیل شوید. با تمرین منظم، مطالعه و تخصص در یک مسیر خاص، شما می‌توانید به یک شخص برجسته در زمینه‌ی خود تبدیل شده و در جامعه‌ی خود شناخته شوید.
