«کسانی که سخت می خوابند، جنگجویان بی‌کفایتی هستند؛ اگر به اندازه‌ی یک افعی هوشیار نبود، چگونه می توان بر دیگران حمله بُرد؟» - رکورزامون
زمانی ژاپن یک اشرافیت در حال شکوفایی و یک دادگاه مرکزی در کیوتو - پایتخت قدیمی جزیره هونشو - داشت و اشراف از سودی که از زمین درو می کردند برای جمع آوری نیروهای نظامی مستقل خود استفاده می کردند که تبدیل به سامورایی شدند.
در ابتدا، وظایف سامورایی ها شامل جمع آوری مالیات و فعالیت به عنوان مدیران املاک و دارای سلاح بود. با این حال، در طول نسل‌های زیادی آنها چنان قدرتمند شدند که اغلب با خانواده‌های اصیل ازدواج می‌کردند و خودشان کنترل آنها را به دست می‌گرفتند. این منجر به دو نوع سامورایی شد: سامورایی های خون و سامورایی هایی با شجره نامه تاریخی محدود.
سامورایی های دوران جنگ هر کدام از دو نوع که بودند، ممکن است جنگجویان سرسخت و استراتژیست های نظامی عمیق بوده باشند، اما آنها همچنین فیلسوفان و شاعرانی بودند که برای آموزش و هنر ارزش زیادی قائل بودند. آنها از مفهوم دوگانه بونبو (文武) پیروی کردند: راه شمشیر و راه قلم، که باید به عنوان استراتژی های جنگ همراه با عمق عقل، فلسفه، خرد و فرهنگ درک شود.
نه گونه از سامورایی
«ارتش عظیمی که بالغ بر ده هزار جنگجو است، بدون وجود رهبران شایسته و مقررات صحیح قابل کنترل نیست.» - توکوگاوا لیاسو
فرهنگ سامورایی بر پایه سلسله مراتب استوار بود و هدف هر فردی رسیدن به بالای مراتب انتخابی خود بود. هر سامورایی از رهبر تعیین شده خود پیروی می کرد در حالی که جناح یا گروه خود را کنترل می کرد، و در حالی که تعداد کمی از سامورایی ها بدون رهبر در میان آنها بودند، تقریباً همه آنها متفکران و افسران مستقل بودند.
قدم بعدی در راه این است که مشخص کنید دوست دارید کدام نوع سامورایی باشید یا نقشی را که دوست دارید برای خود طراحی کنید. همه نمی توانند رهبر عالی باشند، اما برای مثال بسیاری از افراد می توانند مدیر باشند. مهم نیست که کدام یک از انواع زیر بیشتر برای شما جذابیت دارد، یک سامورایی همیشه به عنوان یک رهبر، به عنوان یک نمونه برای بسیاری و به عنوان یک جنگجوی مستقل که در یک مسیر است عمل می کند. یکی از انواع زیر را با صداقت انتخاب کنید، بر اساس سبکی که از نظر توانایی، عزم و رویاهای شما واقع بینانه ترین به نظر می رسد؛ و سپس در آن نقش ساکن شوید.
گونه‌ی اول: آلفای حقیقی
این سامورایی حاکم مطلق است. هیچ کس بالاتر از او نیست، او همه تصمیمات را می گیرد و یا سخت برای رسیدن به اوج از طریق توانایی طبیعی خود می جنگد یا در آن موقعیت متولد شده است. تعداد بسیار کمی از این افراد در جهان وجود دارد - و فقط یک نفر در بیشتر گروه ها وجود دارد. مهم نیست که موضوع چقدر بزرگ یا کوچک باشد، یک نفر همیشه در راس کار است. حتی یک هیئت مدیره یک رئیس یا فرد قدرتمندی دارد که تصمیمات دیگران را تحت تأثیر قرار می دهد.
نمونه ای از این نوع جنگجو دایمیو اودا نوبوناگا (1534-1582)، احتمالا قدرتمندترین سامورایی است که تا کنون زندگی کرده است. او با عزم خالص ژاپن را از هرج و مرج مدنی تا مرز اتحاد بیرون آورد، اما توسط یکی از افراد خود ترور شد. او با موفقیت کنترل بیشتر جزیره اصلی هونشو را به دست آورد و اگر نمی مرد، فرمانروای کل ژاپن می شد.
افراد زیادی نمی توانند این مسیر را اداره کنند، بنابراین قبل از اینکه بخواهید آن را دنبال کنید کاملاً مطمئن شوید که برای شما مناسب است.
گونه‌ی دوم: وفادار؛ پشتیبانی سرسخت تا انتها
این فرد هرگز در حمایت خود تزلزل نمی کند، بلکه در همه امور از رهبر مطلق پیروی می کند. هرگز نمی توان به آنها رشوه داد، هرگز بازی درنمی‌آورند و هر چیزی که به آنها محول شده است را پیگیری می کنند. با این حال این افراد را با ضعیف یا کوچک بودن اشتباه نگیرید. آنها در زمینه خود متخصص هستند و می توانند هزاران نفر را اداره کنند.
نمونه ای از این می تواند سامورایی کوسونوکی ماساشیگه (حدود 1294-1336) باشد، که وفادارانه برای امپراتور گو-دایگو در جنگ گنکو، که به عنوان جنگ دو امپراتور نیز شناخته می شود، جنگید. او در مورد نقشه نبرد به امپراتور توصیه کرد، اما با وجود مخالفت با آن، به میدان رفت و وقتی دیگر لشکرها فرار کردند، جنگید و در نهایت مجبور به خودکشی شد.
این سامورایی‌ها بر اساس عقاید آگاهانه توصیه‌های ارزشمندی می‌کنند و بسیار مورد احترام هستند. آنها همیشه راه را دنبال می کنند و از دستورات رهبر خود پیروی می کنند، حتی اگر مخالف باشند.
گونه‌ی سوم: فرصت‌طلب
این شخص از هر یک از رهبران خود به عنوان یک پله استفاده می کند تا زمانی که خودش یا رهبر آلفا شود یا موقعیت طبیعی خود را در سلسله مراتب پیدا کند. با این حال، قبل از اینکه به آنجا برسد، در هر طرفی که منافع آنها را تامین می کند، می جنگد، نوسانات اجتماعی را مشاهده می کند و از سکویی به سکوی دیگر می پرد تا زمانی که دیگر نتواند صعود کند. او یا پیروان خود را با خود خواهد برد یا به محض اینکه موقعیت بعدی خود را به دست آورد، گروه جدیدی را فرماندهی خواهد کرد.
نمونه ای از این نوع جنگجو، سامورایی کهنه کار کوبایاکاوا هیداکی (1577-1602) است، که ابتدا در نبرد سکیگاهارا در سال 1600 برای هر دو طرف شرقی و غربی جنگید، تا اینکه سرانجام مجبور به انتخاب وفاداری شد. نیروهای کوبایاکاوا هیداکی در نبردی که منجر به تأسیس شوگان توکوگاوا شد، نقش مهمی ایفا کردند، اما تصمیم او برای جنگیدن به دلیل وفاداری به کسی غیر از خودش نبود.
گونه‌ی چهارم: بی‌باک
این نوع از سامورایی ها معمولا تا حدی وفادار هستند، اما اگر بسیاری از پیروان تغییر سمت دهند، با اکثریت حرکت می کنند. آنها به کل گروه بسیار وفادار هستند و به راحتی جایگاه خود را در سلسله مراتب اجتماعی پیدا می کنند و مسئولیت تعداد معینی از افراد را بر عهده می گیرند، اما اغلب این تعداد بسیار کم است تا بتوانند سابقه مدیریت خوبی را حفظ کنند. موفقیت آنها مهارت ها و توانایی های شایسته ای دارند، با زیردستان خود پیوندهای محکمی ایجاد می کنند و اغلب برای رهبر اصلی مفید هستند.
این سامورایی ها برای سربازان خود شناخته شده و مورد احترام هستند، اما اغلب نام آنها پس از آنها باقی نمی ماند زیرا آنها از رهبر آلفا در جاه طلبی های خود حمایت می کنند.
گونه‌ی پنجم: حرفه‌ای
این فرد جنگجوی خط مقدم است که در منطقه انتخابی خود مهارت های خوبی دارد. آنها خود انضباط دارند و آنچه از آنها خواسته می شود را انجام می دهند. آنها بخش عمده ای از کلاس افسران را تشکیل می دهند و هر کدام تعدادی نیرو در زیر خود دارند. اگر نیروی کار اصلی را به پیاده نظام تشبیه کنیم، پس این افسر جوانی است که می داند چگونه رده های پایین را کنترل کند. آنها اغلب به رده‌های بالاتر وفادار هستند، اما هیچ حرف یا قدرتی در تشکیل بیانیه مأموریت ندارند. با این حال، آنها یکی از مهمترین عناصر باقی می مانند زیرا آنها عامل اتصال هستند که تمام سطوح پایین را با هم نگه می دارند. این نوع سامورایی ها ممکن است به عنوان رتبه پایین دیده شوند، اما هنوز هم بسیار مورد احترام هستند. یک افسر جوان در ارتش مدرن را در نظر بگیرید که قدرت قابل توجهی بر دیگران در این طرح دارد.
گونه‌ی ششم: فریلنسر
این شخص پژواکی از رهبر آلفا است. با این حال، آنها یک شاخه فرعی را اجرا می کنند. آنها به هیچ کس پاسخ نمی دهند اما تعداد دنبال کنندگان آنها به اندازه کافی زیاد نیست که نتیجه را تغییر دهد یا روند جدیدی را شروع کند. در درون گروه خود، قدرت مطلق دارند، اما پیروان کافی برای رقابت با جناح‌های دیگر در همان منطقه به دست نیاورده‌اند. این تیپ اغلب می توانند در صورت موفقیت و ثروت به یک رهبر آلفا تبدیل شوند.
این سامورایی رهبر کهن الگوی گروهی از مزدوران است، کوچک و حرفه‌ای، اما به اندازه کافی بزرگ نیستند تا تغییرات اساسی ایجاد کنند و اهداف آنها نسبتاً کوچک هستند و خارج از مسیر سایر جنگجویان بزرگتر هستند.
گونه‌ی هفتم: گرگ تنها
این شخص به تنهایی می ایستد اما در زمینه انتخابی خود متخصص است. بسیاری ممکن است به نوعی آنها را به عنوان یک رهبر ببینند، یا به دلیل توانایی هایشان به آنها احترام بگذارند، اما این فرد از تعامل دائمی با بسیاری دیگر امتناع می کند. آنها فقط بر موضوع خود تمرکز می کنند و ممکن است حضور اندکی داشته باشند، اما خوشحال هستند که هنر خود را کامل کرده اند. آنها سفر خواهند کرد تا دانش دیگران را جمع آوری کنند تا مهارت های خود را توسعه دهند و اهداف خود را برآورده کنند.
نمونه ای از این رویکرد سامورایی میاموتو موساشی (1584-1645) است که برخی او را بهترین شمشیرزن ژاپنی می دانند. او همچنین یک فیلسوف، استراتژیست و رونین، یک سامورایی بدون ارباب یا استاد بود.
گونه‌ی هشتم: هنرمند حقیقی
این شخص در هنر خود به سطح عمیقی تسلط یافته است، اما در جستجوی قدرت یا شهرت نیست، اگرچه شهرت آنها ممکن است جمعیتی را به همراه داشته باشد. منطقه ای که آنها در آن زندگی می کنند ممکن است به دلیل موضوع خود مشهور شود و دیگران را به سمت خود جذب کند. آنها بسیار شبیه به گرگ تنها هستند، اما تمایل دارند در یک مکان بمانند و بر دنیای خود تمرکز کنند.
در اصطلاح سامورایی، این نوع از افراد رئیس یک دوجو، یک استاد مراسم چای یا یک هنرمند هستند که هر یک نسبت به دنیای اطراف خود بی تفاوت هستند و در عین حال بر هنر خود تمرکز می کنند.
گونه‌ی نهم: وارث
این شخص در خانواده ای یا از والدینی که شهرت دارند به دنیا آمده است. شهرت والدین یا اجداد آنها به اندازه ای قوی است که هرگز نمی توانند از آن جدا شوند. آنها می توانند بسیار ماهر و توانا یا کاملاً بی فایده باشند، اما اجداد آنها آنقدر مشهور یا ماهر بودند که هر چقدر هم که تلاش کنند هرگز به آن شهرت نخواهند رسید. نمونه ای از این می تواند تاکدا کاتسویوری (1546-1582)، پسر تاکدا شینگن (1521-1573)، که یکی از مشهورترین رهبران نظامی در تاریخ ژاپن بود، باشد. تاکدا کاتسویوری آخرین رهبر قبیله تاکدا قبل از سقوط به دست اودا نوبوناگا بود.
نوع وارث مسیری نیست که بتوانید انتخاب کنید، زیرا مسیری است که شما در آن متولد شده اید. فردی در این نقش می تواند رهبر نوع آلفا شود، اما اگر به وظیفه خود عمل نکند، ممکن است شکست بخورد زیرا این در ذات آنها نیست، یا ممکن است مجبور شوند توسط افراد شایسته تری حمایت شوند.
اکثر افرادی که از نظر رهبری یا هنر بالاتر از جمعیت عمومی هستند تقریباً در یکی از دسته بندی های بالا قرار می گیرند و برخی از آنها با استعداد طبیعی یا در موقعیت های خاص متولد می شوند. با این حال، این انواع ثابت نیستند: شما می توانید بسته به موقعیت و توانایی خود بین آنها حرکت کنید.
نکته کلیدی این است که در مورد مهارت های خود صادق باشید و اینکه آیا هنوز واقعاً در هر یک از آنها مناسب هستید یا خیر. بین جایی که ممکن است بخواهید باشید و واقعیت قدرت پیشرفت شما تفاوت وجود دارد. فداکاری و سخت کوشی همیشه تا حدی جواب می دهد - و استعداد طبیعی همیشه کمک می کند. بنابراین، خوب فکر کنید و کشف کنید که چه نوع سامورایی هستید یا می خواهید باشید - و بر اساس آن شروع به برنامه ریزی برای آینده خود کنید.
اصول و مبانی زندگی سامورایی
یک سامورایی واقعی در یک سیستم بزرگتر هم رهبر و هم خدمتکار است. با هر نوع سامورایی که بشناسید، برخی از رویکردهای اساسی برای زندگی وجود دارد که برای همه کسانی که راه را دنبال می کنند مشترک است.
درس یازدهم: زود بیدار شوید و برنامه‌ریزی کنید.
«شایستگی چیزی است که مردم باید تمرین کنند: از صبح زود تا پاسی از شب سخت کار کنند. هر روز صبح تا هر غروب، بینش خود را از دست ندهید، بلکه همیشه مراقب کارهایی باشید که انجام می دهید.» - ناتوری ماسازومی
هر روز که در جشنواره یا دوره استراحت نیستید برخیزید، آماده شوید و روز خود را شروع کنید. اگر روزی است که برای دستیابی به اهدافتان برای بهره وری در نظر گرفته شده است، بدون بهانه و بدون تعلل سازنده باشید.
با این حال همیشه مطمئن شوید که خواب کافی دارید: با انرژی اضطراری کار نکنید یا در حالت محرومیت از خواب نباشید. تعادلی بین تلاش و استراحت پیدا کنید.
هر روز، هر ساعت و هر لحظه ای که برای رسیدن به هدفی تلاش نمی کنید، روز، ساعت و لحظه دیگری است که هدف شما باید منتظر بماند تا به وجود بیاید.
درس دوازدهم: به جزئیات توجه کنید.
زمانی یک سامورایی بود که مسئول نگهداری حساب‌ها بود، و یک روز متوجه شد که دفترش با مقدار کمی، تقریباً ناچیز، مغایرت پیدا کرده است. متأسفانه، حتی یک اشتباه کوچک حسابداری از سوی او، خودکشی آیینی را طلب می کرد. کاپیتان او از او می ترسید، زیرا از دست دادن پول از خزانه در واقع جرمی است که مجازات آن اعدام است. با این حال، سامورایی در دفاع از خود استدلال کرد که این یک شرمساری بزرگ است که مجبور به خودکشی با چنین مبلغ ناچیزی شود. او استدلال کرد که با توجه به این که مبلغ بسیار ناچیز است، کاپیتان او باید مبلغ گمشده را پوشش دهد. او استدلال می کرد که نه تنها ناخدای او مسئولیت او را بر عهده داشت، بلکه به این ترتیب یک سامورایی همکار را از رسوایی نجات می داد و مانع از آن می شد که کل نیروهای آنها شهرت بدی پیدا کنند. کاپیتان متقاعد شد که مبلغ گمشده را بپردازد، به این ترتیب افتخار حفظ شد و هیچ کس مجبور به کشتن خود نشد. در این مورد، سامورایی از عقل خود برای جلوگیری از هزینه نهایی استفاده کرد، اما این داستان همچنین نشان دهنده توجه فوق العاده به جزئیات مورد نیاز سامورایی است.
به همین ترتیب، به کار خود به شیوه ای منظم برخورد کنید، کارهایی که باید انجام دهید و کارهای انجام شده را ثبت کنید، و سوابق را به روز نگه دارید. در پایان هر روز کاری، چند دقیقه وقت بگذارید تا فضای کاری خود را خالی کنید تا صبح کاری‌تان شروع شود.
درس سیزدهم: زمانی را به اهداف و امور مالی خود اختصاص دهید.
بیشتر سامورایی‌ها از زمین‌هایی که به ارث برده یا به دست آورده بودند، درآمد دائمی کسب می‌کردند، که به این معنی بود که تدارکات بقای روزمره مانع بزرگی برای دستیابی به جاه‌طلبی‌های آنها نبود. آن دسته از افرادی که برای امرار معاش مجبورند کار کنند و لزوماً اهدافشان با کار درآمدزا پیش نمی رود، باید از اوقات فراغت خود برای رسیدن به اهداف خود به خوبی استفاده کنند. یکی از راه‌های انجام این کار این است که خودتان موارد زیر را تنظیم کنید:
روزها یا دوره‌های دستیابی به هدف: این زمان‌هایی است که باید روی یک هدف خاص بیش از هر چیز دیگری تمرکز کنید. زود بیدار شوید و در حفظ بهره وری سختگیر باشید.
روزها یا دوره‌های مالی: این زمان‌هایی هستند که در آنها روی اهداف بلندمدت خود تمرکز نمی‌کنید، بلکه روی چگونگی کسب درآمد کافی برای زنده ماندن در حالی که برای رسیدن به اهداف خود کار می‌کنید، تمرکز می‌کنید.
اگر برای پیگیری رویاهای خود تلاش عظیمی انجام ندهید، هرگز وضعیت خود را تغییر نخواهید داد و در نهایت به یک خیالباف خواهید رسید، نه یک موفقیت: راه سامورایی در مورد تلاش متمرکز و پشتکار است، نه آرزو و خیال.
درس چهاردهم: روزهایی را به جشن اختصاص دهید.
حتی در عصر مدرن، اکثر جوامع چرخه ای از روزهای جشنواره را حفظ می کنند که بازتاب دوران دیرینه ای است که کشاورزان آسمان و فصل ها را دنبال می کردند تا گذر زمان را تعیین کنند. ژاپن دارای پانتئون غنی از خدایان و الهه ها است که از آیین شینتو، بودیسم و تائوئیسم برگرفته شده است و هر یک از اینها با روزها و وسایل جشن خاصی مرتبط است. از دیگر جشن‌های قابل توجه می‌توان به جشنواره سالانه شکوفه‌های گیلاس در بهار اشاره کرد که شامل تمرین هانامی، «مشاهده گل» برای لذت بردن از طبیعت گذرا است.
هر جشنی که برای جشن گرفتن انتخاب می‌کنید - باستانی یا مدرن، مذهبی یا سکولار - در حالت آمادگی آرام باقی می‌ماند، زیرا این رویدادها اغلب شامل مخلوط شدن با غریبه‌ها می‌شوند. با این حال آنها همچنین فرصت های خوبی برای یافتن لحظات آرامش خالص و تقویت پیوندهای خانوادگی هستند.
درس پانزدهم: بر خانواده و گذشته و حال خویش تمرکز کنید.
اگر بچه دارید، زمانی را به توجه کامل به آنها اختصاص دهید. با تمرکز کامل روی آنها، پیوندهای عمیقی با آنها ایجاد خواهید کرد. در حالی که تمام توجه خود را به آنها معطوف می کنید، مطمئن شوید که آنها از تمایز بین زمان کار شما و زمان خانواده آگاه هستند.
امروزه بسیاری از ما نمی توانیم اجداد خود را فراتر از پدربزرگ و مادربزرگ خود نام ببریم. برای تقویت ارتباط خود با اجداد خود و به عنوان وسیله ای برای آموزش، اهمیت پیوندهای خانوادگی به فرزندان خود یا سایر خویشاوندان کوچکتر خود را در نظر بگیرید.
راه قلم
«در مورد هنرهایی که سامورایی ها باید بیاموزند، توصیه می شود که جنگجویان به هر نوع هنری بپردازند و در حدی که به شناخت خوبی از آن دست یافتند، مطالعه کنند.» - کتاب سامورایی
بیشتر سامورایی‌ها - به جز آنهایی که در خانواده‌های اصیل ازدواج کرده بودند - در طبقه متوسط فرهنگی قرار می‌گیرند. برای دهقانان، آنها بسیار پیچیده به نظر می رسیدند، اما برای اعضای دربار سلطنتی آنها روستایی به نظر می رسیدند. با این حال، این سامورایی‌ها از فعالیت‌های هنری زیادی لذت می‌بردند، از جمله مراسم چای (سادو یا چادو)، گل‌آرایی (ایک‌بانا یا کادو - راه گل‌ها)، شعر (کادو)، خوشنویسی (شودو) و تئاتر (نو).
شاید عجیب به نظر برسد که به یک سامورایی خشن فکر کنیم که گل‌ها را مرتب می‌چیند، یا با دقت چای می‌ریزد، تا زمانی که به این اعمال به عنوان اشکالی از مراقبه متحرک فکر کنیم. در حالی که سامورایی‌ها باید در استراتژی نظامی متخصص باشند، بنابراین نمی‌توانند زمان زیادی را صرف فعالیت‌های هنری کنند. تمرکز فقط بر آنچه که نظامی‌گرایانه است، ایجاد یک دنیای رنگارنگ است. درگیر شدن با هنرها و حرکت در محافل فرهنگی، دانش شما را غنی می کند و شخصیت را غنی می سازد، و این بخشی از راه سامورایی است.
تئاتر سنتی ژاپنی اشکال مختلفی داشت، از اجراهای خیابانی ساده توسط بازیگران دوره گرد گرفته تا درام های پیچیده. هر دو افراطی به طور سنتی توسط بازیکنان خانواده بازیگران انجام می شد و هر شرکت سنت های غنی خود را داشت. بسیاری از اجراها داستان‌هایی را به صحنه می‌بردند که نسل به نسل گفته شده بود، اگرچه داستان‌های جدیدی برای بازگویی رویدادهای مهم اجتماعی یا رویدادهای معروف تاریخی گنجانده می‌شد. برای مثال، فیلم مشهور جهانی 47 رونین، بخشی از یک سنت نمایشی یک حادثه خاص در قرن 18 است که در آن گروهی از رونین‌ها (سامورایی های بی استاد) انتقام مرگ رهبر خود را گرفتند.
مجموعه های شعر در ژاپن قرون وسطی محبوبیت داشتند و استادان فرم شعر به طور گسترده مورد تحسین قرار می گرفتند. زمانی سامورایی بود که در محاصره جانش را از دست داد، زیرا او یک استاد مشهور شعر بود که می‌توانست تمام آثار کلاسیک باستانی را بخواند، و هر دو طرف مبارزات انتخاباتی می‌خواستند اطمینان حاصل کنند که او برای ادامه هنرش زنده می‌ماند.
درس شانزدهم: یک مهمانی شعر ژاپنی برگزار کنید.
دوستان خود را به یک پیک نیک یا مهمانی شعر دعوت کنید و یکی یا همه فعالیت های زیر را امتحان کنید:
• به همه زمان معینی بدهید تا شعری در مورد موضوعی گسترده مانند زمستان، مرگ یا عشق، با استفاده از فرم های هایکو یا تانکا، و شامل جناس و بازی با کلمات، که بخش محبوب سنت شعر ژاپنی بودند، بسازند.
• از هر فرد بخواهید که اولین سطر یک شعر جدید را بنویسد و سپس کاغذ خود را به سمت چپ بفرستد و نفر بعدی یک سطر جدید اضافه کند. این کار را تا پایان سه بیت انجام دهید و سپس شعرها را بخوانید.
• شعرهای معروف از هر فرهنگی را بخوانید و در مورد عمق معنای هر شعر بحث کنید.
ماتسو باشو مشهورترین شاعر دوره ادو در ژاپن بود و آثار او تا به امروز در دست چاپ باقی مانده است. کسانی هستند که فکر می کنند باشو در واقع یک نینجا بود. او از استان باستانی ایگا، منطقه ای از ژاپن، معروف به تولید نینجاهای سطح بالا که برای اهداف جاسوسی در سراسر کشور حرکت می کردند، معروف بود، و خودش به عنوان یک هنرمند در سراسر ژاپن سفر کرد. مشخص نیست که آیا او در حقیقت در طی این سفرها در یک ماموریت نینجا بوده است.
مجموعه ای که به عنوان «100 شعر شینوبی» شناخته می شود به سامورایی ایزو نو یوشیموری نسبت داده می شود. 100 شعر تانکا وجود دارد که 100 درس نینجا را ارائه می دهد، و گفته می شود که قدمت آن ها به زمانی بسیار قبل از آن می رسد. با این حال، حقیقت این است که آنها به احتمال زیاد در قرن شانزدهم نوشته شده اند - صدها سال پس از مرگ نویسنده فرضی سامورایی آنها. این اشعار به زبان انگلیسی نیز ترجمه و منتشر شده است.
نقاشی ژاپنی تاریخ طولانی و برجسته ای دارد. یکی از مشهورترین مدارس مدرسه کانو بود که در قرن پانزدهم توسط کانو ماسانوبو، که فرزند یک سامورایی و نقاش آماتور به نام کاگنوبو بود، تأسیس شد. کانو تا اواسط قرن نوزدهم سبک هنری غالب بود و ریشه‌های اولیه آن در تأثیرات چینی بود.
اگر تصمیم به مطالعه هنر ژاپنی دارید، فقط به یاد داشته باشید که وقف زندگی خود به مطالعه قلم مو به سبک شرقی (یا هر شکل هنری دیگری که انتخاب کرده اید) وظیفه اصلی شما نیست. توسعه توانایی هنری شما تنها بخشی از هدف بزرگ شما از تسلط بر راه سامورایی است.
درس هفدهم: یک اثر هنری خلق کنید.
تنها چیزی که نیاز دارید کاغذ، جوهر و قلم مو به سبک چینی است و می توانید دست خود را در نوشتن حروف چینی یا ژاپنی یا نقاشی صحنه ای به سبک چینی یا ژاپنی امتحان کنید. به یک پالت محدود ادامه دهید و با نگه داشتن قلم مو به صورت عمود بر صفحه، علامت های مختلفی را با استفاده از یک ضربه قلم موی عمدی ایجاد کنید. ژاپنی‌ها بر این باورند که می‌توانید از طریق ضربه‌های قلم مو و نحوه واکنش جوهر به فشار قلم مو روی صفحه، چیزهای زیادی در مورد یک شخص بگویید.
سامورایی‌های قدیمی گل آرایی می‌کردند و حتی قبل از شروع کارزارهای نظامی از سبک‌های خاصی برای نمایش استفاده می‌کردند. امروزه در جامعه غربی، بسیاری از مردان باغبانی هستند که ساعت ها صرف اطمینان از بی عیب و نقص بودن باغ هایشان می کنند.
راه گل ها ریشه چینی با عناصر بودیسم داشت و ابتدا با آیین و مذهب مرتبط بود، اما بعداً تبدیل به یک زیبایی شناسی برای مردم شد تا از آن لذت ببرند. درست مانند هنرهای رزمی ژاپنی، ایک‌بانا یا کادو مدارس زیادی با استادان بزرگ، دودمان و سبک‌های خاص خود دارد، بنابراین هیچ راه مشخصی برای انجام کارها وجود ندارد. با این حال، برخی از اصول اساسی وجود دارد.
درس هجدهم: یک طرح گل ساختاریافته بسازید.
اگر می‌خواهید دست خود را در ایکیبانا یا گل آرایی امتحان کنید، می‌توانید دستورالعمل‌های آنلاین را پیدا کنید. به عنوان یک قاعده کلی، طرح معمولاً از جلو مشاهده می شود و نامتقارن و با تعدادی شاخه است. ممکن است جنبه‌های بهشت، انسان و زمین را منعکس کند - مفهومی که در تئوری ینی یانگ چینی متولد شده است - بلندترین گل‌ها به بهشت اشاره می‌کنند، گل‌های میانی در محدوده متوسط، در حالی که پایین‌ترین گل‌ها به سمت پایین به سمت زمین هستند. به همین ترتیب، انواع گل ها باید به ترتیب طبیعی خود چیده شوند. به عنوان مثال، گل هایی که در کوهستان یافت می شوند نباید در موقعیت های پایین تر قرار گیرند و بالعکس.
نکات عملی برای سبک زندگی سامورایی که نباید فراموش کنید:
• در نظر بگیرید که دوست دارید کدام یک از 9 نوع سامورایی را تقلید کنید.
• شیوه زندگی سامورایی را از طریق افزایش تمرکز، برنامه ریزی اعمال و توجه به جزئیات ایجاد کنید.
• زمان متعادلی را به دنبال کردن علایق خود و رسیدگی به تعهدات روزانه خود اختصاص دهید.
• روزهای جشنواره را برای تقویت پیوندهای خانوادگی جشن بگیرید.
• با گذراندن وقت با خانواده خود به آنها و خود احترام بگذارید.
• ایجاد درک مناسب از هنر.
• میزبانی یک شب شعر.
• یک اثر هنری اصیل ایجاد کنید.
• در گل آرایی و ایکیبانا تلاش کنید.
