Shima ko-Wakizashi

واکی‌زاشی ها تیغه هایی ۳۰ تا ۶۰ سانتی متری دارند و اگر طول تیغه به ۳۰ نزدیکتر باشد، به آن کو-واکی‌زاشی گفه می شود.
کو-واکی زاشی با اهداف خاصی ساخته می شد که شاید مهمترین آنها دفاع و مبارزه در فضاهای بسته و داخل قلعه ها بوده باشد.
کانزن ساتو (Kanzen Sato) در کتاب “شمشیر ژاپنی” اشاره می کند که احتمالا استفاده از واکی‌زاشی ها معمول تر از تانتو ها خواهد بود، زیرا این سلاح بسیار مناسب تر از دیگر سلاح ها برای مبارزات داخلی‌ست. همچنین او در جایی به قرار دادن کاتانا در ورودی قلعه و حمل واکی‌زاشی در داخل آن اشاره کرده است.
از آنجایی که اجازه حمل کاتانا محدود به سامورایی ها بوده، شهروندان، بازرگانان و مسافران از واکی‌زاشی جهت حفاظت و دفاع از خود استفاده می کردند.
در کارگاه ما تیغه ی این کو-واکی‌زاشی با استفاده از فولاد کربنی آهنگری می شود. رعایت اصول فورجینگ و عملیات حرارتی موجب یکدستی و استحکام فوق العاده ی تیغه گشته است. تیغه یِ این نمونه نسبت به نمونه های براق پولیش کمتری خورده و سطحِ مات آن بسیار زیبا به نظر می رسد. علاوه بر این، نقطه ی بالانس با توجه به طولِ شمشیر، و در فاصله ی ۷ تا ۸ سانتی متری از تسوبا قرار گرفته که موجب شده فعالیت با شمشیر بسیار لذتبخش باشد و کمترین میزان خستگی متوجه کاربر شود.
تسوکای این سلاح نیز مانند اغلب شمشیرهای ژاپنی از جنس چوب درخت گرده ساخته شده و صیقل خورده است و مانند همیشه انتخاب رنگ غلاف، دسته و بندها، و همچنین نوع تسوبا و کاشیرا و سایر جزئیات توسط صاحب سلاح صورت می‌گیرد.