اولین شمشیرهای ژاپنی قبل از قرن دهم میلادی ساخته شدند. "چوکوتو ها" دارای تیغه هایی دولبه و بدون انحنا بودند و آهنگران ژاپنی روش ساخت آنها را از چینی ها فراگرفته بودند. با شروع قرن یازدهم و تغییرات جدی در زره ها و ابزار دشمن، آهنگران ژاپنی در پی مشاهده ی شکست مبارزان نیاز به شمشیرهای جدید را احساس کردند. آنها شمشیرهایی بلند، منحنی و دارای یک لبه ی تیز ساختند و هدفشان شکافتن زره بود. بدین ترتیب تاچی ها ایجاد شدند و به مرور نیز تکامل یافتند. در قرن سیزدهم و چهاردهم میلادی شمشیرهای جدیدی ساخته شدند که بسیار مورد پسند سامورایی ها قرار گرفتند. آنها با این شمشیر که مقداری کوتاه تر از تاچی بود و انحنای کمتری نیز داشت دامنه ی عمل بیشتری داشتند و از سرعت عملشان کاسته نمی شد. کاتاناها به سرعت در میان مبارزان نیز محبوب شدند و در دوره ای از تاریخ ژاپن نیز به عنوان سلاح اصلی رده ی نظامی انتخاب شدند. این شمشیر احتمالا شناخته شده ترین نماد تاریخی سرزمین ژاپن است که در صیقل دادن تاریخ پر فراز و نشیب آن کشور نقش بسزایی ایفا کرده است.
نوریمیتسو کاتانا تیغه ای فولادی و از نوع ابزار کربنی دارد که مقدار کربن آن در میان اتم های آهن، حدود 0.75 درصد است. عملیات حرارتی انجام شده بر روی تیغه منجر به سختی بیشتر در لبه شده که موجب استحکام و برندگی آن می شود. نیز نرمی قسمت های پشتی تیغه، موجب انعطاف آن می شود تا در برخوردهای شدید تیغه نشکند.
تسوبای قرار گرفته روی این شمشیر از انواعی ست که در دوران ادو ساخته می شدند و تصاویری از طبیعت، حیوانات و نمادهای ژاپنی روی آنها نقش می بست. تسوبا و سایر قطعات فلزی از آلیاژ برنز و مس ساخته شده اند و بندهای کتانی روی غلاف چوبی نوریمیتسو کاتانا بسته شده اند. این شمشیر برای تامشی‌گیری و انجام تمرینات هنرهای ژاپنی بسیار توصیه می شود.
شما هنوز هیچ سفارشی ثبت نکردهاید.
<% } else { %>
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر