ابزارهای جنگی از گذشته تا امروز تغییرات زیادی کرده اند، اما هدفِ آنها هیچ دگرگون نشده است. در واقع تمام تغییراتی که روی سلاح ها صورت گرفته و می گیرد برای رسیدن به پیروزی در مبارزه است. در گذشته آدابی برای پیروز شدن وجود داشت و آن آداب مهم‌تر از هرچیزی بود. یک سامورایی واقعی برای استفاده از شمشیر، کشتن کسی و حتی خودش روش‌هایی داشت و هدف از چنین رفتاری جلوگیری از غرور و تکبر و احترام به حریف، خود و مرگ بود. او معتقد بود مرگ بهتر از زیستن با روانی ناپاک است و اگر چنین احساسی را حتی در خود می یافت بی درنگ مرگ خویش را فرا می خواند. پیروزی در لغت‌نامه ی چنین شخصی احتمالا تفاوت اساسی با تفکرات امروزی داشته باشد.
همانطور که مبارز تنها برای کشتن نمی جنگید، ضربه های چکش یک آهنگر بروی تیغه نیز هرگز صرفا برای دست یافتن به کیفیت عالی نبود. او با اینکار در جستجوی دانش و معرفتی عمیق تر در خود و عمل خود غرق می شد.
کاتاناها آخرین نسل شمشیرهای بی نظیری هستند که آهنگران ژاپنی آنها را ساختند. آنها چنان دقتی در ساخت شمشیر به خرج داده اند که برخی نمونه های آنها پس از چندین قرن هنوز عالی اند و با اینکه در موزه و کلکسیون ها نگهداری می شوند، همچنان عملکردی دقیق و بی نقص دارند.
تیغه فولادی فوجی وارا کاتانا کربنی حدود 75 صدم درصد دارد که در غلافی تراشیده شده از چوب لاک خورده‌ی گردوی سیاه امریکایی قرار می گیرد. طول ناگاسای فوجی وارا 73 سانتی متر است و وقتی در غلاف قرار بگیرد طول کوشیرای آن به 108 سانتی متر می رسد. وزن تیغه ی این شمشیر حدود یک کیلوگرم است و نقطه ی تعادل آن حدود 10 سانتی متر از تسوبا فاصله دارد. این تیغه برای تست برش (تامشی‌گیری) و سایر تمرینات آمادگی کامل دارد. بندهای دسته و غلاف (ساگئو و سامی‌گاوا) کتانی‌اند و سایر قطعات شمشیر همچون کاشیرا، هاماچی، فوچی و... از آلیاژ برنز و مس ساخته شده اند.
شما هنوز هیچ سفارشی ثبت نکردهاید.
<% } else { %>
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر