آیکوچی ها نوعی کوشیرا برای تیغه های ژاپنی به شمار می روند. در این کوشیرا سایا و تسوکا (غلاف و دسته شمشیر) بی آنکه تسوبا در میانشان قرار بگیرد به یکدیگر می رسند. ژاپنی ها در ابتدا تنها برای کوشی‌گاتاناها (که واکی زاشی از نوادگان آنها به شمار می آیند) آیکوچی می ساختند تا بتوانند سلاح را به شکل دیگری به زره خود متصل کنند. بعدها ژاپنی‌های کلاس های بالاتر از تانتوهای آیکوچی استفاده می کردند زیرا می توانستند آنرا به خوبی در کیمونوی خود مخفی کنند. اگر چه نمونه های کمتری از کوشیرای آیکوچی برای کاتانا ساخته شده اند، اما نمونه های زیبای آن در موزه های مختلف به نمایش گذاشته شده و علاقمندان بسیاری نیز به تماشای آنها پرداخته اند.
تیغه‌ی کاتانا7 پرو آیکوچی مقطعی از نوع شینوگی دارد که شیار (بوهی) بر روی آن ایجاد نشده است. در واقع شیار تیغه یا بوهی که به "خط خون" نیز معروف است، اغلب برای سبکتر ساختن تیغه های عریضِ پیش از دوران کاماکورا ایجاد می شد و پس از که شمشیرها نازک و سبک تر شدند تنها برای زیبایی و دلایل دیگر آن را بر سطوح تیغه ایجاد می کردند.
برای آهنگری این تیغه و برخی نمونه های سری پرو از فولاد ابزار کربنی با حدود کربن 0.75 دهم درصد استفاده می شود. عملیات حرارتی انجام شده روی این نوع فولاد موجب سختی مناسب و برندگی در لبه و نیز سختی کمتر در مرکز و پشت تیغه جهت انعطاف کافی آن می شود. این تیغه برای اجرای تست تامشی‌گیری بسیار مناسب و زیبا عمل خواهد کرد.
در دو سر غلاف این شمشیر قطعاتی جهت حفاظت از آن در برخورد ها یا تکیه دادن به زمین قرار داده شده است. به این حفاظ کوجیری گفته می شود. مبارزانی که به سفرهای طولانی می رفتند وجود کوجیری بر غلاف را به نبود آن ترجیح می دادند.
شما هنوز هیچ سفارشی ثبت نکردهاید.
<% } else { %>
